Woonhuis Berkel-Enschot - exterieur
Woonhuis Berkel-Enschot is gelegen in een landelijke omgeving van ongekende schoonheid. Aan een driehoekige brink ligt een verzameling schuren en woonhuizen. De opdrachtgever wilde een bestaand woonhuis uit de jaren ’70 vervangen. Uitgangspunt was een huis te ontwerpen dat enerzijds goed zou passen in de omgeving en anderzijds veel licht en uitzicht zou bieden.
Het woonhuis is ontworpen als een moderne interpretatie van een langgevelboerderij. Het heeft een dominant dak met een lage goot, typerend voor de boerderijen uit deze streek. De hoek van het gebouw is volledig geopend met grote glazen puien om van binnenuit te kunnen genieten van de prachtige setting aan de voorzijde van het huis. Door materialen uit de omgeving te gebruiken nestelt het huis zich als vanzelfsprekend tussen de omringende bebouwing en de natuur. Het huis sluit aan op een bestaande schuur. Het tussenlid is uitgevoerd in glas en hout en zorgt in beeldtaal voor een zachte overgang tussen oud en nieuw.
Het huis kent een relatief bescheiden programma, waarbij de begane grond gebruikt wordt om te wonen en te slapen. De plattegrond is op een uiterst efficiënte wijze ingedeeld. De opdrachtgever had geen behoefte aan een formele entree, waardoor de achterdeur nu ook fungeert als voordeur.
Al met al is het ontwerp te lezen als een pleidooi voor continuïteit in de architectuur zonder harde confrontaties op te zoeken
tussen oud en nieuw. Juist door bestaande vormentaal en pallet te gebruiken is op een subtiele wijze een element toegevoegd op deze bijzondere plek.