Dit woonhuis ligt als een strekdam dwars op het kavel. De vertrekken zijn in het ontwerp als schakels van een armband aan elkaar geregen. Deze opzet lijkt even simpel als vanzelfsprekend: elk vertrek neemt de ruimte die het nodig heeft, niet meer, niet minder, en kan desgewenst de volle diepte van het pand benutten. Hierdoor kunnen de vertrekken zich, afhankelijk van de functie en de gewenste privacy, aan beide zijden volledig openen naar het omliggende landschap.
De plattegrond van het huis is helder, geënt op een assenkruis; de lengte van de woning wordt doorsneden door de lichte, dubbelhoge hal. Doordat deuren tussen
de vertrekken ontbreken of geheel zijn weg te schuiven, ontstaan langs voor- en achtergevel lange zichtlijnen, bedoeld om het ontwerp een zekere ‘rijkheid’ te geven. De verschillende ruimten - achtereenvolgens de woonkamer, eethoek, keuken, slaapkamer, garderobe en badkamer - lopen in elkaar over maar maken door hun vorm en schaal toch een intieme, besloten indruk.